بریم سراغ فیلمِ «بازگشت زحل» یا همون «جایزه دوم» خودمون! عجب اسمی داره، نه؟ «بازگشت زحل»! انگار یه اتفاقِ کیهانیِ خفن قراره بیفته. ولی خب اسم اسپانیاییش «جایزه دوم»ئه که یه جورایی انگار دارن میگن خیلی هم خبری نیست، رتبه دوئه دیگه! ولی بذارید ظاهر قضیه گولمون نزنه. این فیلم یه جورایی رفته سراغ داستانِ پشت پرده‌ی یکی از آلبوم‌های گروهِ «لوس پلانتاس» (Los Planetas)، یه گروه راک اسپانیایی که تو دهه ۹۰ خیلی معروف بودن. البته خودشون میگن فیلمه تخیلیه و فقط از اون دوران و فضا الهام گرفته، ولی خب دیگه، ما عشق فیلم‌ها می‌دونیم قضیه چیه! می‌خوان بگن خیلی بیوگرافی نیست، ولی خب هست دیگه، تا حدودی! کارگردان‌های فیلم ایساکی لاکوئستا و پول رودریگز هستن. اسم ایساکی لاکوئستا رو شاید شنیده باشید، کارگردان کار درستیه و فیلم‌های قبلیش هم کلی جایزه بردن. این دفعه هم با یه کارگردان دیگه دست به یکی کردن و رفتن سراغ این داستانِ موسیقیایی. بازیگرای اصلیش دنیل ایبانز، کریستالینو و استفانی ماگنین هستن. راستش رو بخواید اسم‌هاشون خیلی برام آشنا نیست، ولی خب تو فیلم‌های مستقل معمولاً چهره‌های جدید پیدا میشن دیگه. حالا باید ببینیم چیکار کردن. داستان فیلم تو شهر گرانادا توی اسپانیا می‌گذره، اواخر دهه ۹۰. فضای موسیقی اون موقع رو نشون میده و انگار قراره ما رو ببرن به دلِ پروسه‌ی ساختِ آلبوم سومِ گروه لوس پلانتاس. یعنی چی؟ یعنی احتمالاً قراره ببینیم این آهنگ‌ها چجوری ساخته شدن، چه بحث‌هایی بین اعضای گروه بوده، چه مشکلاتی داشتن و کلاً چه حال و هوایی داشته اون دورانِ خلاقیتشون. از اون پوستری هم که براش طراحی کردن معلومه که فیلم میخواد یه کم فاز هنری و خاص داشته باشه. خیلی پوسترهای هالیوودی و پر زرق و برق نیست. ساده و مینیمال، مثل خودِ موسیقی راک. تازه، این فیلم تو جشنواره فیلم مالاگا هم جایزه اصلی رو برده، «بیزناگا طلایی»! این جشنواره تو اسپانیا خیلی مهمه و جایزه اصلیش یعنی فیلم حسابی گرفته. بعدش هم که اسپانیا این فیلم رو انتخاب کرده که بفرسته برای اسکار، بخش بهترین فیلم بین‌المللی! حالا اینکه اسکار بگیره یا نه بحث دیگه‌ایه، ولی همین که انتخاب شده یعنی فیلم حرفی برای گفتن داشته. یه چیز جالب دیگه هم که تو همین اطلاعات شنیده ها‌پدیا دیدم، اینه که کارگردان اصلی اولش قرار بوده یه نفر دیگه باشه به اسم یوناس تروئبا، ولی بعد ایساکی لاکوئستا جاش رو گرفته. نمیدونم چرا عوض شده، ولی خب حتماً یه دلیلی داشته. در مورد نقدها هم نوشته که اکثراً مثبت بوده. مثلاً تو سایت راتن تومیتوز ۸۶ درصد منتقدها ازش تعریف کردن. بعضی منتقدها هم گفتن فیلم خیلی خوش‌ساخته و از نظر هنری هم راضی‌کننده است. یه منتقد دیگه هم گفته فیلم یکی از هیجان‌انگیزترین فیلم‌ها در مورد دوستی و خلق هنریه که سینمای اسپانیا تو این سال‌ها ساخته. خلاصه انگار فیلم منتقدها رو هم راضی کرده. به نظر میاد با یه فیلمِ باحال طرفیم. هم موضوعش موسیقی و راک اند رولِ که همیشه جذاب بوده، هم داستان پشت پرده‌ی یه گروه معروف رو روایت می‌کنه، هم جایزه برده و هم منتقدها ازش خوششون اومده. من که خیلی کنجکاو شدم ببینمش! شما هم اگه دنبال یه فیلم متفاوت و باحال می‌گردید، «بازگشت زحل» رو تو لیستتون بذارید. امیدوارم ارزش دیدن داشته باشه و مثل اسمش یه جور بازگشتِ خوب به دورانِ طلایی موسیقی راک باشه!